Gece Yok Olan

Gün ışığında süzülen toz tanecikleri gibi önemsiziz.
Abartmaya gerek yok.
Ne sen ölüme dirençlisin ne ben doğuşa engel.
Dikkat çekmek için fazla olgun yüze sahip.
Yaşamış ve yaşanmış, göz altları düşmüş bembeyaz yorgun bir yüz.
Saçları biçimsiz serzenişte rengi kararsız.
Konuşmaya üşenen kurumuş dudaklar ölüm bekleyişinde.
Bir benzeri yok bu eserin,sanatçısı kendisi.
Amaçsız zerrelerin eşsiz birlikteliği...
Göz kamaştırıcı solgun güzelliği...

Not

Göz kapakları ağarırken evrenin dokunaçlarıyla çekilmiş taneleri
Elinde tutmanın hazzı karartıya dönüştüğünde kaçma daha fazla.
Yüzleşmenin somutluğunu tadarken aynı cephede savaşan askerleriz.
Ya beraber kazanırız ya beraber biter...
Bölünmüş aklı kararsızlıkla tehdit etme, kimse savaşı ölümle uyarmadı.
Hedefi kayıp varoluşun umarsızlığı daha ne kadar kurtarır zamanı?
Noktasız cümlelerin tıknaz kelimeleri uzadıkça hevesi kaçar maceranın.
Daha ne kadar buradayız?